Męczy mnie myśl że praktycznie nie wiem po co żyje , po co jem pije kładę się spać wychodzę na dwór robię to tylko dlatego że zostałam tak nauczona czy to o to chodzi w tym życiu ? o to by było takie monotonicznie Czy to tylko kawałek , skrawek czasu taki jest, może za parę miesięcy będzie inaczej . Może w końcu to wszystko nabierze sensu może znajdzie się ktoś dla kogo będę wstawać co rano z uśmiechem na twarzy i z myślą " Boże niedługo Go zobaczę" nie powiem że teraz nie ma nikogo bo mam znajomych może niektórych mogę nazwać przyjaciółmi ale brakuje mi czegoś więcej , czegoś bez czego nie będę mogła żyć , kogoś kto będzie moim oddechem. Brakuje mi prawdziwej szalonej nieokiełznanej spontanicznej miłości . I nie wiem gdzie jej szukać muszę iść przed siebie po prostu pójść tam...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz